Thomas Hearns 

Thomas Hearns to amerykański bokser urodzony w Memphis, w stanie Tennessee. Gdy miał 5 lat przeprowadził się wraz z rodziną do Detroit.
Dwa lata później jego rodzice się rozwiedli. Thomas miał w sumie ośmioro rodzeństwa. Jako chłopak nie imponował posturą oraz był dosyć nieśmiały co przyczyniało się do ataków ze strony rówieśników. By temu zapobiec, młody Hearns postanowił zapisać się na treningi bokserskie. Sportem tym zainteresował się już w wieku 8 lat, oglądając walki w telewizji. Regularne treningi rozpoczął w wieku około 11 lat pod okiem Emanuela Stewarda, w słynnej Kronk Gym.
Jego amatorska kariera trwała dekadę. W tym czasie odniósł 155 zwycięstw przy 8 porażkach, wyrabiając sobie markę jako specjalista od nokautów.

W 1977 roku Hearns przeszedł na zawodowstwo. Pomimo wygrania pierwszych 17 walk przed czasem nie zyskał sobie wielkiego uznania. Dopiero po zdobyciu pierwszego pasa mistrzowskiego, po zwycięskim pojedynku z Pipino Cuevasem w 1980 roku, świat zwrócił na niego uwagę. W 1981 doznał pierwszej przegranej, gdy przed czasem przegrał z innym wielkim pięściarzem tamtych czasów, Sugar Ray Leonardem. Starcie to, z uwagi na swój emocjonujący przebieg i liczne zwroty akcji, zapisało się na trwałe w historii boksu. Hearns po tym pojedynku szybko doszedł do siebie, zdobywając kolejne tytuły oraz pozostawiając w pokonanym polu tak wybitnych zawodników jak m.in. Wilfred Benitez. Stał się też pierwszym człowiekiem, który zdołał znokautować legendarnego Roberto Durána. Sukcesy te sprawiły, że Thomas znów dostał się na sam szczyt. Potwierdzeniem jego wielkości miało być pokonanie niekwestionowanego mistrza wagi średniej, Marvelous Marvina Haglera. Do walki doszło 15 kwietnia 1985 roku. Chociaż starcie, które ochrzczone zostało mianem "Wojny", trwało tylko trzy rundy, to zgodnie zostało uznane przez obserwatorów za jedno z najbardziej porywających widowisk w historii tej dyscypliny. Mimo spektakularnej porażki, Hearns zyskał sobie szacunek fanów oraz całego środowiska dzięki swojej ambitnej i bezkompromisowej postawie podczas tej walki. Thomas ponownie dosyć szybko otrząsnął się po tym niepowodzeniu by w ciągu kilku następnych lat zdobyć kolejne pasy mistrzowskie. W sumie w całej karierze tytuł mistrzowski wędrował w jego ręce osiem razy, w sześciu różnych kategoriach, co jest wynikiem bez precedensu.

Na uwagę zasługują jeszcze dwa występy z późniejszego okresu kariery. W 1989 doszło do rewanżu z Sugar Ray Leonardem. Mimo posłania rywala dwukrotnie na deski, sędziowie orzekli remis, co zostało ogólnie odebrane jako werdykt krzywdzący dla Hearnsa. Ostatni wielki popis dał w roku 1991, kiedy pokonał na punkty o wiele młodszego i wówczas niepokonanego Virgila Hilla. Ostatecznie w 2006 roku definitywnie zakończył przygodę z zawodowym boksem. 

Po zakończeniu kariery razem z matką, Lois Hearns, poświęcił się pracy w rodzinnej firmie promotorskiej. Jego syn, Ronald Hearns, poszedł w ślady ojca również zostając bokserem, nie odnosząc jednak tak spektakularnych sukcesów. 

Thomas Hearns, który znany był pod przydomkami "Motor City Cobra" lub "The Hitman" był dwukrotnie wybierany przez Ring Magazine najlepszym zawodnikiem roku. W 2012 jego nazwisko zostało włączone do Międzynarodowej Galerii Sław Boksu.